بررسی اثر تجویز خوراکی نانوذرات سلنیوم بر بیان ژن hsp90 متعاقب ورزش سنگین

در این تحقیق از 8 رأس الاغ با محدوده وزنی و سنی یکسان بهره گرفته شد و حیوانات به طور کاملا تصادفی در دو گروه تیمار (دریافت دارنده نانو ذرات سلنیوم) و شاهد تقسیم شدند. سپس حیوانات تحت مراقبت درمانگاهی و آزمایشگاهی قرار گرفته و سلامت آن ها تأیید شد. در این هنگام طی دو مرحله اقدام به نمونه برداری از ماهیچه سرینه با سوزن نمونه برداری g14 شد تا سطح پایه بیان ژن hsp90 مشخص گردد. سپس نانوذره سلنیوم تهیه شده به روش شیمیایی به میزان 5/0 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن طی 10 روز به گروه تیمار (4 رأس) و آب مقطر به گروه شاهد خورانده شد و در پایان این دوره حیوانات وادار به راه رفتن (10 دقیقه)، تمرین سنگین (چهار نعل به مدت 15 دقیقه) و ساده (راه رفتن به مدت 15 دقیقه) شدند. نمونه برداری از ماهیچه قبل از القاء ورزش و همچنین در زمان های 2 ، 24 و 72 ساعت پس از ورزش انجام و نمونه ها بلافاصله در تانک اذت مایع تا زمان انجام آزمایش نگهداری شدند. بیان ژن توسط روش rt-pcr نیمه کمی به انجام رسید و نتایج توسط نرم افزار uv-tech به صورت کمی ثبت شدند. جهت تجزیه و تحلیل آماری نتایج از روش سنجش تکراری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون های تکمیلی توکی (tukey test) و dunnets method در سطح 05/0>p بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که با القاء ورزش در گروه شاهد از میزان بیان ژن hsp90 در زمان های 24 و 72 ساعت پس از ورزش به طور معناداری کاسته می شود و این در حالیست که القاء ورزش در گروه دریافت دارنده نانوذره سلنیوم (تیمار) در طول مدت پس از ورزش تغییرات چندانی ندارد. این یافته ها حکایت از تأثیر مثبت تجویز خوراکی نانوذره سلنیوم بر جلوگیری از تغییرات فاحش بیان ژن hsp90 دارد که به نوعی مسئول حمایت سلول در برابر تخریب های القاء شده از سوی استرس هاست. کلمات کلیدی: سلنیوم، نانوذرات، الاغ، پروتئین شوک حرارتی 90، بیان ژن